Historyjka

Strona początkowa Umińscy20 listopada 2005 - XXXIV niedziela zwykłaMilan - BarcelonaTeraz juĹź kaĹźdy moĹźe umieścić swoje zdjęcie do Albumu !2 warny, a co potem?Nowe forumZagadkiRynek Pracy w ChełmĹźy i okolicach...modlitwa a nagośćSłowo na gadu gadu.Przypadki małżeńskie...

Umińscy

spróbujmy napisać wesołą i spontaniczną historie:) Sprawa jest banalnie prosta, każda osoba dopisuje 3 słowa do naszej historii (wklejając do swojego posta to co już zostało napisane żeby łatwiej się czytało) No i tak tworzymy naszą baśń... No i oczywiście miedzy postami jednej osoby musi być przynajmniej jeden post kogoś innego. Tematyka dowolna!

zacznijmy więc:

Dawno dawno temu...

---

za górami , lasami...
Zenobia i jej
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot

_____
Prosze o takie wpisywanie historyjki jak ja wyżej. będzie później można całość przeczytać i się nie pogubić )

---

dzieci poszły sobie
co chodził własnymi drogami
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczke
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczke. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczke. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia. Poszukuje Małgosi ale
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczke. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia. Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczke. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia. Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła

spróbujmy napisać wesołą i spontaniczną historie:)
Przepraszam, że przerywam, ale już taka zabawa na forum gdzieś była. Nawet całkiem długaśna wyszła Sprawdzajcie proszę, czy temat istnieje, czy nie, oki?
Dawno dawno temu za górami , lasami. Zenobia i jej kot ,dzieci poszły sobie co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale naszczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczke. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia. Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i

[ Komentarz dodany przez: Ks.Marek: Sro 20 Cze, 2007 23:28 ]
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!

Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ
Na dzis koniec. Jutro ja, albo któryś mod odblokuje ten temat
Proszę, odblokowany. Proponuję, by panowały w tej zabawie takie zasady, jak w tej, w którą bawiliśmy się już jakiś czas temu: http://forum.ewangelizacj...ka+kontynuowana
No dobra
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchneła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchneła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchneła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, któryzabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, któryzabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Wysłany: Wczoraj 23:40

--------------------------------------------------------------------------------

Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobba była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację wieć pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęscie wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobi ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobba była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenbi w oko, a małże
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenbi w oko, a małże rozmieniły się na drobne
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenbi w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenbi w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenbi w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami którzy robili zdjęcia
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenbi w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami którzy robili zdjęcia i uwieczniali dramatyczne zmagania Zenobii ze sforą dzikich bestii. Wkrótce zdjęcia trafiły na pierwsze strony chińskich gazet i tym oto sposobem Zenobia została odkryta jako nowy talent w...
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem...
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem leczbyło ich tak dużo że sie nie zmieścił
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia. Z powodu takiego strapienia miała w nocy straszny sen , ponieważ śniło się jej
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia. Z powodu takiego strapienia miała w nocy straszny sen , ponieważ śniło się jej że była kurą i nie nadążała znosić jajek
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia. Z powodu takiego strapienia miała w nocy straszny sen , ponieważ śniło się jej że była kurą i nie nadążała znosić jajek. Obudziła sie Zenobia z ręką w
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia. Z powodu takiego strapienia miała w nocy straszny sen , ponieważ śniło się jej że była kurą i nie nadążała znosić jajek. Obudziła sie Zenobia z ręką w nocniku, który stał pod jej łóżkiem.
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia. Z powodu takiego strapienia miała w nocy straszny sen , ponieważ śniło się jej że była kurą i nie nadążała znosić jajek. Obudziła sie Zenobia z ręką w nocniku, który stał pod jej łóżkiem. Więc szybko wstała i pobiegła aby
Dawno dawno temu za górami , lasami Zenobia i jej kot oraz dzieci poszły sobie z tymże kotem, co chodził własnymi drogami. No i nie potrafiły się porozumieć ponieważ Zenek nie miał butów a Małgosia miała nos w piegi. Ale na szczęście wyruszyli idąc zygzakiem przez pustynie na której spotkali białą owieczkę. Co tu robisz? -Zapytała Zenobia.
Poszukuje Małgosi ale przez czarną grzywkę na oczach Zenobia nie dostrzegła zbliżającego się wilka. Wilk był zawiedziony zachowaniem Zenobii ponieważ ona dłubała w uchu.Wilk jej powiedział,że to nie przystoi młodej damie, żeby na środku polany dłubać sobie w uchu. Wtem rozległ się huk i wystraszył wilka. Na to wszystko okazało się że będzie padać deszcz marchewkowych Kubusiów. Zenobia wraz z owieczką były spragnione wrażeń lecz przyszła Małgosia i powiedziała: Sio spać!
Ale one nie usłuchały jej ponieważ, miały zapchane woskowiną uszy i w najlepsze harcowały.
- Zenek jak Ci nogi śmierdzą- westchnęła Zenobia. Zenek nie zwracając na to większej uwagi poszedł gonić kota, który nie wiadomo dlaczego zaczął skakać na ogonie, co sprawiało wrażenie, jakoby zwierzę było odurzone.
Ale dość tego wstępu.
Zawiał mocno wiatr od strony morza i rozległ się przeraźliwy skowyt wielkiego wieloryba, który zabłądził w wędrówce po Morzu Grenlandzkim. Zaskoczony że pomylił drogi zapytał się: czy to szosa na Ostrołękę?
Nie, to w drugą stronę - odparła Zenobia, która właśnie łowiła małże na kolacje.
Hmm... - mruknął waleń.
Lecz Zenobia była tak sprytna i odechciało jej się małż tylko wieloryba na kolację, wiec pokazała mu gdzie miała rozstawione sieci i wieloryb się złapał na nie. Z odsieczą (wielorybowi) pośpieszyły małże i mucha plujka oraz ślimaczek winniczek. Ślimaczek podłożył nogę, plujka plunęła Zenobii w oko, a małże rozmieniły się na drobne. Nagle nadjechał pociąg z chińskimi turystami.Skąd pociąg w lesie - pewnie zapytacie?
Nie zapytamy bo to bajka.
- Spiąć po sytej kolacji Zenobia budząć się z lękiem sztura Marysie i pyta:
-słyszałaś o tym bioenergoterapeucie?
- O tym straszliwym Biomanie, który zabił Moby Dicka? - spytała Marysia, której lęk Zenobii udzielił się całkiem na serio.
- Psssst, nie wymieniaj jego imienia, bo spadnie na nas nieszczęście!
Wtem... zjawił się owy straszny Bioman i zaczął odprawiać rytuał, który obfitował w straszliwe łacińsko - języczne formuły. straszliwy Bioman zaczął się po prostu jąkać.Ale pomimo to Bioman zaczął ponownie. Jednak niezbyt na nim się teraz skupiajmy, albowiem nieopodal widać było, że chińscy turyści porwali wieloryba i podopłyneli swoim kontenerowcem lecz było ich tak dużo, że sie nie zmieścił, więc zaczęli się wyrzucać nawzajem, a nie umiejąc pływać zaczęli tonąć w piaskach pustyni. I tak minął poranek i wieczór, dzień pierwszy. I widziała Zenobia, że Marysia ma więcej oleju w głowie. Więc poprosiła ją, by upuściła tego oleju, a rano zrobi jajecznicę. Skąd ja wezmę jajek, zapytała Zenobia. Z powodu takiego strapienia miała w nocy straszny sen , ponieważ śniło się jej że była kurą i nie nadążała znosić jajek. Obudziła sie Zenobia z ręką w nocniku, który stał pod jej łóżkiem. Więc szybko wstała i pobiegła aby położyć się z dala od tego nieszczęsnego nocnika. I zasnęła snem sprawiedliwego.