UmiĹscy
Stawiam problem zawężam go do kościoła katolickiego. Z tego co wiem jeśli przykładowa osoba nieswiadomie wyspowiada się u człowieka który podaje sie za księdza a nim nie jest i nie posiada święceń kapłańskich. Wtedy nie zaistniał sakrament ale czy grzechy zostały odpuszczone?
Proszę o konstruktywna dyskusję jeśli można prosic o podparcie jaj jakimiś dokumentami kościoła katolickiego
Jerzy
VIII. Szafarz sakramentu pokuty
1461 Skoro Chrystus powierzył swoim Apostołom posługę jednania 53 , to biskupi, jako ich następcy, oraz prezbiterzy, współpracownicy biskupów, nadal spełniają tę posługę. Bowiem na mocy sakramentu święceń biskupi i prezbiterzy mają władzę odpuszczania wszystkich grzechów "w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego".
1462 Przebaczenie grzechów jedna z Bogiem, ale także z Kościołem. Biskup, widzialna głowa Kościoła partykularnego, już od czasów starożytnych jest uważany słusznie za tego, który przede wszystkim ma władzę i posługę pojednania; kieruje on "karnością pokutną" 54 . Prezbiterzy, jego współpracownicy, pełnią tę posługę, o ile otrzymali misję albo od swojego biskupa (czy przełożonego zakonnego), albo od papieża, zgodnie z prawem Kościoła 55 .
1463 Niektóre grzechy, szczególnie ciężkie, objęte są ekskomuniką, najsurowszą karą kościelną, która nie pozwala na przyjmowanie sakramentów i wykonywanie pewnych aktów kościelnych. Według prawa kanonicznego rozgrzeszenia z tych grzechów może udzielić tylko papież, miejscowy biskup lub upoważnieni przez nich prezbiterzy 56 . W przypadku niebezpieczeństwa śmierci każdy kapłan, nawet pozbawiony prawa spowiadania, może rozgrzeszyć z każdego grzechu 57 i z każdej ekskomuniki.
1464 Kapłani powinni zachęcać wiernych do przystępowania do sakramentu pokuty i zawsze być gotowi do jego udzielania, gdy chrześcijanie w sposób uzasadniony o to proszą 58 .
1465 Udzielając sakramentu pokuty, kapłan wypełnia posługę Dobrego Pasterza, który szuka zagubionej owcy; posługę dobrego Samarytanina, który opatruje rany; Ojca, który czeka na syna marnotrawnego i przyjmuje go, gdy powraca; sprawiedliwego Sędziego, który nie ma względu na osobę i którego sąd jest sprawiedliwy, a równocześnie miłosierny. Krótko mówiąc, kapłan jest znakiem i narzędziem miłosiernej miłości Boga względem grzesznika.
1466 Spowiednik nie jest panem, lecz sługą Bożego przebaczenia. Szafarz tego sakramentu powinien łączyć się z intencją i miłością Chrystusa 59 . Powinien mieć głęboką znajomość chrześcijańskiego postępowania, doświadczenie w sprawach ludzkich, szacunek i delikatność wobec tego, który upadł; powinien kochać prawdę, być wierny Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła i cierpliwie prowadzić penitenta do uzdrowienia i pełnej dojrzałości. Powinien modlić się za niego i pokutować, powierzając go miłosierdziu Pana.
1467 Biorąc pod uwagę delikatny charakter i wielkość tej posługi oraz szacunek należny osobom, Kościół oświadcza, że każdy kapłan, który spowiada, zobowiązany jest pod bardzo surowymi karami do zachowania absolutnej tajemnicy odnośnie do grzechów wyznanych przez penitentów 60 . Nie może on również wykorzystywać wiadomości o życiu penitentów, jakie uzyskał w czasie spowiedzi. Tajemnica ta, która nie dopuszcza żadnych wyjątków, nazywa się "pieczęcią sakramentalną", ponieważ to, co penitent wyznał kapłanowi, zostaje "zapieczętowane" przez sakrament.
( Z Katechizmu Kościoła Katolickiego)
Jak widzisz wszędzie pada słowo Kapłan. Spowiedź jest sakramentem i nikt inny sakramentu nie może udzielić.
Jeśli pojawia się wątpliwość czy dana osoba była faktycznie kapłąnem, to lepiej iść do spowiedzi jeszcze raz i po prostu o swoich wątpliwościach powiedzieć.
1491 Sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz z rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są: żal za grzechy, spowiedź lub ujawnienie grzechów przed kapłanem oraz postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych.
(...)
1493 Kto chce dostąpić pojednania z Bogiem i z Kościołem, musi wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, których jeszcze nie wyznawał, a które przypomniał sobie po starannym zbadaniu swego sumienia. Wyznawanie grzechów powszednich niej jest samo w sobie konieczne, niemniej jest przez Kościół żywo zalecane.
1494 Spowiednik zadaje penitentowi wypełnienie pewnych czynów "zadośćuczynienia" lub "pokuty", by wynagrodził szkody spowodowane przez grzech i postępował w sposób godny ucznia Chrystusa.
1495 Tylko kapłani, którzy zostali upoważnieni przez władzę kościelną do spowiadania, mogą przebaczać grzechy w imieniu Chrystusa.
jeśli nie ma takich wątpliwości a spowiedź zaistniała choć nie była sakramentem i nie była ważna a materią spowiedzi były grzechy śmiertelne, co wtedy? dany penitent jest potępiony? bo de facto sakramentu przecież nie było
Jerzy
Myśle że Bog wie że premedytacji tu nie było
Proszę o konstruktywna dyskusję jeśli można prosic o podparcie jaj jakimiś dokumentami kościoła katolickiego
Podeprę się autorytetem Chrystusa. On dając władze apostołem w odpuszczaniu grzechów przekazuję ją równiez wszystkim ich następcom. Zatem każdy kapłan ma prawo by w imieniu Chrystusa odpuszczać grzechy.
Jeśli ktoś w nieświadomości odbył spowiedź przed pozorantem, ten nie ma żadnych konsekwencji moralnych z tego tytułu. Trudno wymagać od człowieka by jasnowidział. Gdyby się takiemu komuś zdarzyło umrzeć, z całą pewnościa nie ma tu mowy o odejściu w nie-łasce u Boga. Cały ciężar bierze na siebie pozorant.
Krótko: wszędzie tam, gdzie nie ma w sposób zawiniony świadomości, tam też nie może być mowy o grzechu.