UmiĹscy
Za pasem listopad. To czas "cmentarzowy" - porządki, znicze, kwiaty - ale nade wszystko, modlitwa. W Kościołach całej Polski, w polonijnych parafiach za granicą rozpocznie się czas modlitwy wypominkowej. Najczęsciej przyjęta formą jest wyczytywanie imion zmarłych >>wypominanie<< i odmawianie Różańca w intencji tychże. Jest to akcent tylko i wyłącznie katolicki. Wszystko stąd, iż wiąże się bezpośrednio z nauką o czyśćcu. Praktyką jest, iz tak jak w przypadku zamawianej mszy świętej, wierni składaja ofiary, przy okazji składania wypominków. Nie oznacza to jednak, iż ci, którzy ofiary nie złoża, będa pozbawieni możliwości polecenia ich zmarłych modlitwie Kościoła.
U mnie w kościele oprócz "wypominków"w czasie różańca jest jeszcze odprawiana msza św.na cmentarzu w Święto zmarłych w intencji wszystkich "wypomnianych".P.S.Uwielbiam to święto.
Uwielbiam to święto.
Ja nie tyle uwielbiam, co lubię. Lubię popadać w zadumę w te zaduszne dni. Bardzo lubię przebywać wtedy na cmentarzach, bo wyglądają po prostu pięknie, szczególnie wieczorem
Wstęp: Ile razy było tak, że prosiliśmy naszych najbliższych o całą masę rzeczy i ile razy było tak, że powiedzieliśmy „proszę” a otrzymaliśmy? Dziś, kiedy nie ma już ich pośród żywych, w łączności ze Zmartwychwstałym Panem, podejmujemy posługę miłosierdzia, „abyśmy czuwając, z radością oczekiwali tych dóbr, których się spodziewamy”.
Celem modlitwy za zmarłych nie jest oszczędzenie im oczyszczenia, na zasadzie „handlu” z Panem Bogiem (przez modlitwę nie dokonuję się wykup duszy z czyśćca) lecz bardziej jest to z naszej strony wsparcie dusz czyśćcowych w owym „wydoskonalaniu się”, w topieniu żużlu egoizmu. Trwając na modlitwie za zmarłych przyczyniamy się do jego szczęśliwego zakończenia, a przez to, do ulżenia w tym procesie.
Na marginesie: przypomnijmy sobie pewnie nie jeden raz rozbite kolano; ile to razy któreś z rodziców „podmuchało” na kontuzję – a ból zdawał się ustępować, odchodzić w niepamięć.
Msza Święta: Ponawiana Ofiara Jezusa Chrystusa, mająca miejsce w każdej mszy świętej jest prawdziwym przebłaganiem składanym za grzechy, tak żywych jak i umarłych. Tak jak zbawcze wydarzenia męki, śmierci i zmartwychwstania wyjednały człowiekowi odkupienie i udział w zbawieniu, tak też każda Msza Święta, jako ponowienie tych zbawczych wydarzeń, sprawia, iż otrzymujemy przeobfite dary. Stąd też słusznym jest ofiarować Mszę Świętą nie tylko za grzechy, kary, zadośćuczynienia, – ale też w innych potrzebach wiernych żyjących jak również za zmarłych w łasce Pana Jezusa, którzy jeszcze nie zostali całkowicie oczyszczeni.
Znicze: Celebracje liturgiczne nabożeństw za zmarłych, wg przepisów liturgicznych mają odbywać się przy świetle Paschału, który jest symbolem Zmartwychwstałego Chrystusa Pana. Tego samego Paschału, którego uroczysta intronizacja ma miejsce w Liturgii Wigilii Paschalnej, w Wielką Sobotę, kiedy wsłuchujemy się w słowa Exultetu: „Raduj się ziemio opromieniona tak niezmiernych blaskiem, oświecona jasnością Króla Wieków.”
Wypominki: W średniowieczu istniał piękny zwyczaj, że w klasztorach, po śmierci braci, czyniono starania, aby im zapewnić możliwie najwięcej modlitw. Jako że nie znano wówczas środków masowego przekazu – imiona zmarłych spisywano na pergaminie, a jeden z zakonników udawał się w podróż do innych klasztorów, modląc się przy tym za zmarłych, zapisanych w posiadanym spisie. W następnym klasztorze mówił: „Zanotujcie u siebie imiona naszych zmarłych, a na moim zwoju wypiszcie imiona swoich, byśmy mogli ich Bogu polecać”. Zwyczaj ten zachował się w zakonach po dziś dzień. Zachował się też w tradycji wiernych, w formie tak zwanych „wypominek”, na których wypisujemy imiona naszych bliskich zmarłych.
W ciągu kilku następnych dni listopada skończą się nasze wizyty przyjaźni i pomocy przy mogiłach tych, którzy przeszli do innego wymiaru życia. Dobiegnie kresu pełne troski zabieganie o palenie zniczy, składanie wiązanek i kwiatów. Niech jednak nie kończy się wieź wzajemnej miłości i pomocy. Niech nie kończy się dzieło towarzyszenia duszom naszych zmarłych w czyśćcu.
Znicz 4 PLN
Chryzantemy: 12 PLN
Spotkanie w Niebie: Bezcenne!
Ja w miarę możliwości od drugiego chodzę na cmentarz modlę się za zmarłymi- proszę tylko Pana Boga ,aby sam wybrał osoby którym mogę pomóc swoją modlitwą z moich znajomych, rodziny i osób ,które darzyłam przed ich śmiercią szacunkiem -co roku można uratować podobno 8 dusz. Przed moimi mieszkaniem jest prosektorium- jeśli widzę śmierć to w ciągu całego roku modlę się za tymi nawet nieznanymi mi osobami. Nigdy nie zapomnę, gdy wychodziłam ze szpitala, pewnej 54-letniej kobiety , która powiedziała mi ,że nie wie co będzie robić gdy ja odejdę. Była bardzo chora ale przy mnie zaczeła jeść , poprawiły się jej wyniki- pomimo beznadziejnego stanu. Ja musiałam szykować się do drugiego szpitala. W dniu kiedy umierała tak się słabo poczułam, jakby coś ciągneło mnie do szpitala. Dotarłam niestety następnego dnia- kobieta nie żyła, ale dostała przed śmiercią komunię świetą , bo zaprzyjaźniony z nami ksiądz odwiedził akurat nasz pokój. Tego dnia rozmawiała z mężem o nowym domu, jak go urządzą i nagle nastąpiły duszności i śmierć. Ten nowy dom może sama przygotuje mężowi w niebie.....
Msze gregorianki, wypominki to wszystko tak dużo kosztuje-u nas w parafii 1000zł za gregoriankę- moze to nic wobec wieczności, ale jeśli ma ktoś 300zł na utrzymanie każdego z domowników to trudno uzbierać taką fortunę nawet 50 zł za mszę stanowi problem.Zostaje własna modlitwa....
co roku można uratować podobno 8 dusz.
Mozna znacznie więcej. Te 8 to w oktawie Uroczystości Wszystkich Świętych. Ale w ciągu roku jest wiele okazji do uzyskiwania odpustów:
http://www.teologia.pl/m_k/kkk1o04.htm
Tutaj nieco teologii również
A skąd się wzięły odpusty i skąd wiemy, że mają one jakąkolwiek słuszność bytu?
no wlasnie, ja tez bym chciala zrozumiec tak do konca znaczenie "idea" odpustow.
Kapłan, podczas gdy udziela rozgrzeszenia, zwraca się do penitenta: „Odpuszczam tobie grzechy, w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
W modlitwie „Ojcze nasz”, której nauczył nas Jezus Chrystus, prosimy o przebaczenie grzechów słowami: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”.
Papież Paweł VI w roku 1967 wyjaśnił istotę odpustu następująco: „Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” (konstytucja apostolska „Indulgentiarum doctrina”). Mówiąc więc zatem "po naszemu", odpust to darowanie kary doczesnej, "należącej się" człowiekowi za te grzechy, których przebaczenie uzyskał podczas spowiedzi. Odpuszczenie grzechów nie jest bowiem równoznaczne z anulowaniem kary za popełnione zło. Rozumieją to rodzice, którzy choć przebaczają dzieciom ich psoty, z powodów wychowawczych i ze względu na sprawiedliwość nie rezygnują z ukarania.
Odpust to darowanie doczesnej kary. Stanowi szczególną formę zadośćuczynienia.
Uzyskanie odpustu wymaga wypełnienia pewnych warunków i spełnienia jakiegoś dobrego dzieła. Pierwszy znany odpust został udzielony w roku 1019 i związany był z pielgrzymką do jednego z sanktuariów. Do XIII stulecia odpust związany był z udziałem w wyprawie krzyżowej. W 1300 roku papież Bonifacy VIII ogłosił odpust, który mogli uzyskać wszyscy nawiedzający grób św. Piotra. Pierwszy dokument, ogłaszający uporządkowaną naukę Kościoła o odpustach wydał Klemens VI w połowie XIV stulecia.
Cytaty za artykułem, jaki znajdziecie tutaj
A skąd mamy mieć pewność, że Bóg akurat odpuszcza nam te grzechy z racji odpustu? Ludzie zawarli jakies "porozumienie" z Bogiem, że jak się spełni taki i taki warunek to ma się je odpuszczone? Czy taki odpust może zastąpić spoiwedź i czy po odpuście nie muszę spowiadać się już z grzechów, które popełniłam przed odpustem? Czym się różnią zwykłe warunki od "niezwykłych"? I jak mam konkretnie rozumieć karę doczesną?
Tak tylko pytam...
1. A skąd mamy mieć pewność, że Bóg akurat odpuszcza nam te grzechy z racji odpustu?
2.Ludzie zawarli jakies "porozumienie" z Bogiem, że jak się spełni taki i taki warunek to ma się je odpuszczone?
3. Czy taki odpust może zastąpić spoiwedź i czy po odpuście nie muszę spowiadać się już z grzechów, które popełniłam przed odpustem?
4. Czym się różnią zwykłe warunki od "niezwykłych"? I jak mam konkretnie rozumieć karę doczesną?
1+2 A czy moja droga Offieczka pamieta, że Kościół ma władzę wiązania:
A czy moja droga Offieczka pamieta, że Kościół ma władzę wiązania:
A pamiętam ojcze ALE ten tekst nie zawsze był dla mnie tak do końca jasny, gdyż może tutaj grozić jakaś nadinterpretacja... ( ) KK zastrzega sobie, że jest to jeden z dowodów w Biblii mówiący właśnie o sakramencie pokuty (chyba...).
Hmm... Ale odpust ma za zadanie wymazanie przewinienia, a kara nadal zostaje... Czy spowiedź też w takim razie zmniejsza ciężar kary?
Offieczko, nie!
MOc wymazania przewinienia ma tylko sakrament pokuty. Odpust to sprawa związana z karą, a nie z winą.
Offieczko, nie!
MOc wymazania przewinienia ma tylko sakrament pokuty. Odpust to sprawa związana z karą, a nie z winą.
Czyli winy mamy zmazane przez spowiedź, a kary przez odpust? Bo jednym z warunków dostąpienia odpustu jest właśnie łaska uświęcająca, czyli jakby nie patrzeć przystąpienie do spowiedzi.
Ni cholery nie rozumiem
No właśnie. Musi być zmazana wina, aby móc zająć się karą. Czego jeszcze nie rozumiesz?
No dobrze. W listopadzie mamy odpusty wiadomo za co. Ale słyszałam, że istnieje mnóstwo modlitw, po których odmówieniu (w wykonaniu niektórych-odklepaniu) można otrzymać odpust zupełny. Odmówisz powiedzmy ileś tam razy litanię do imienia Jezus i masz odpust zupełny. To czy po takim czymś ktoś w ogóle jest w czyśćcu?
Czyli winy mamy zmazane przez spowiedź, a kary przez odpust? Bo jednym z warunków dostąpienia odpustu jest właśnie łaska uświęcająca, czyli jakby nie patrzeć przystąpienie do spowiedzi.
Ni cholery nie rozumiem
o jeny jak dzieciakom to na katechezie w czwartej klasie podstawówki tłumaczyłem, to lepiej kleiły bazę...
[ Komentarz dodany przez: Offca: Nie 05 Lis, 2006 22:49 ]
To czy po takim czymś ktoś w ogóle jest w czyśćcu?
A znasz ilość grzechów danej osoby? A znasz ich ciężar? A wiesz w jaki sposób Pan Bóg "przelicza" odpusty na wieczność?
Zreszta pisałem: odpust to nie handel z Bogiem. To wyraz naszej miłości ku drugiemu człowiekowi - gdy idzie o czyściec, to wyraz naszej miłości i pokory względem Pana Boga, kiesy idzie o nas.
W pierwszym przypadku towarzyszymy duszom czyśćcowym w ich oczyszczeniu się z wszelkich "tak, ale".
W drugim zaś zmierzamy do pełnej uległości względem Pana Boga. To najwyższy akt wolności - przyjąc wole Bożą jako swoją własną. Vide: Maryja.
Oto dokument papieski dotyczący odpustów. Zamieszczam tylko fragment o normach, jakie mają byc zachowane.
PAWEŁ VI
KONSTYTUCJA APOSTOLSKA
INDULGENTIARUM DOCTRINA
Normy dotyczące odpustów:
N. 1. Odpust jest to darowanie wobec Boga kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienia ze skarbca zasług Chrystusa i Świętych.
N. 2. Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości.
N. 3. Odpusty czy to cząstkowe czy to zupełne mogą być zawsze ofiarowane za zmarłych na sposób wstawiennictwa.
N. 4. Na przyszłość odpust cząstkowy będzie oznaczony tylko słowami "odpust cząstkowy", bez dodawania jakiegokolwiek określenia dni albo lat.
N. 5. Wierny, który przynajmniej z sercem skruszonym wypełnia czynność obdarzoną odpustem cząstkowym, uzyskuje za pośrednictwem Kościoła odpuszczenie takiej kary doczesnej, jakie odpuszczenia dostępuje sam już na mocy swej czynności.
N. 6. Odpust zupełny można uzyskać tylko raz na dzień, z zachowaniem przepisu N.18, dla znajdujących się "w obliczu śmierci".
Natomiast odpust cząstkowy można zyskać więcej razy na dzień, chyba że coś innego wyraźnie zaznaczono.
N. 7. Dla dostąpienia odpustu zupełnego wymaga się wykonania czynu, do którego jest przywiązany odpust i wypełnienia trzech warunków, którymi są: sakramentalna spowiedź, Komunia św. i modlitwa według intencji Papieża. Wymaga się ponadto, aby wykluczyć wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu nawet powszedniego.
Jeżeli brak pełnej tego rodzaju dyspozycji lub jeżeli powyższe warunki nie są spełnione - z zachowaniem przepisu N. 11. dla "mających przeszkodę" - odpust będzie tylko cząstkowy.
N. 8. Trzy warunki mogą być wypełnione na wiele dni (pluribus diebus) przed lub po wykonaniu przepisanego dzieła: wypada jednak aby Komunia św. i modlitwa wedle intencji Papieża zostały dopełnione w samym dniu, w którym się spełnia owe dzieło.
N. 9. Po jednej spowiedzi sakramentalnej można zyskać więcej odpustów zupełnych; po jednorazowej zaś Komunii św. i jednorazowej modlitwie wedle intencji Papieża uzyskuje się tylko jeden odpust zupełny.
N. 10. Warunek modlitwy według intencji Papieża spełnia się całkowicie, jeżeli się odmawia wedle jego intencji jeden raz Ojcze nasz i Zdrowaś; poszczególni wierni mają jednak możność odmówienia jakiejkolwiek innej modlitwy stosownie do osobistej pobożności i przywiązania do Biskupa Rzymskiego.
N. 11. Przy zachowaniu w mocy udzielonej spowiednikom kan. 935 KPK władzy zamieniania "przeszkodzonym" czy to przepisanej czynności, czy też warunków, Ordynariusze miejscowi mogą zezwolić wiernym, nad którymi według prawa wykonują władzę, aby ci mogli uzyskać odpust zupełny bez aktualnej spowiedzi i Komunii św., jeżeli zamieszkują miejsca, gdzie wcale nie można albo przynajmniej jest bardzo trudno przystąpić do spowiedzi lub Komunii św., oraz byleby wzbudzili żal doskonały i postanowili przystąpić do tych sakramentów przy najbliższej okazji.
N. 12. Nie stosuje się już podziału na opusty osobowe, rzeczowe i miejscowe, aby jaśniej było widać, że odpusty przywiązuje się do czynności wiernych, chociaż te są nieraz związane z jakąś rzeczą lub miejscem.
N. 13. Podręcznik z wykazem odpustów zostanie ponownie zbadany w tym celu, aby odpustami były obdarzone tylko ważniejsze modlitwy i ważniejsze uczynki pobożności, miłości i pokuty.
N. 14. Spisy i zbiory odpustów Zakonów, Kongregacji zakonnych, Towarzystw prowadzących życie wspólne bez ślubów, Instytutów świeckich oraz pobożnych Stowarzyszeń wiernych zostaną jak najprędzej poddane rewizji, tak że odpust zupełny będzie można uzyskać tylko w specjalne dni ustalone przez Stolicę Świętą na wniosek najwyższego Przełożonego Zakonu lub gdy chodzi o pobożne Stowarzyszenia na wniosek miejscowego Ordynariusza.
N. 15. We wszystkich kościołach, kaplicach publicznych lub półpublicznych - ci, którzy ich prawnie używają - mogą zyskać w dniu 2 listopada odpust zupełny, który wolno ofiarować tylko za zmarłych.
W kościołach zaś parafialnych można ponadto zyskać odpust zupełny dwa razy do roku: w święto Patrona Kościoła i dnia 2 sierpnia, w który wypada odpust Porcjunkuli, albo w inny stosowniejszy dzień do ustalenia przez Ordynariusza.
Wszystkie powyższe odpusty mogą być uzyskane albo w dniach wyżej określonych, albo za zgodą Ordynariusza w niedzielę poprzedzającą lub następującą. Pozostałe odpusty przywiązane do kościołów lub kaplic zostaną jak najprędzej na nowo zbadane.
N. 16. Czynnością przepisaną do zyskania odpustu zupełnego przywiązanego do kościoła lub kaplicy jest pobożne nawiedzenie tegoż, z równoczesnym odmówieniem Modlitwy Pańskiej i symbolu wiary (Ojcze nasz i Wierzę).
N. 17. Wierny, który z pobożną intencją posługuje się przedmiotem kultu (krucyfiksem, krzyżem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem), poświęconym należycie przez jakiegokolwiek kapłana, dostępuje odpustu cząstkowego. Jeżeliby zaś przedmiot kultu był poświęcony przez Papieża albo któregokolwiek Biskupa, wierny używający w pobożnej intencji tego przedmiotu może uzyskać także odpust zupełny w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, z dodaniem jednak wyznania wiary w jakiejkolwiek uznanej formule.
N. 18. Chrześcijaninowi bliskiemu śmierci, należycie usposobionemu, święta Matka Kościół łaskawie udziela odpustu zupełnego na godzinę śmierci, jeżeli brak kapłana, który by mu udzielił Sakramentów i błogosławieństwa apostolskiego z przywiązanym odpustem zupełnym, o którym mowa, w KPK kan. 468 § 2, byleby ten wierny w ciągu życia miał zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw. Chwalebną rzeczą jest posłużenie się krucyfiksem lub krzyżem dla uzyskania tego odpustu zupełnego.
W obliczu śmierci wierny może dostąpić tego odpustu zupełnego, chociażby już tego samego dnia uzyskał inny odpust zupełny.
N. 19. Przepisy prawne wydane o odpustach zupełnych, te zwłaszcza, które są zawarte w N. 6., odnoszą się także do odpustów zupełnych, które dotychczas zwykło się nazywać "toties - quoties".
N. 20. Święta Matka Kościół, pełna troski o wiernych zmarłych, postanawia żeby, po zniesieniu jakiegokolwiek przywileju w tej sprawie, nieść im pomoc jak najszerzej przez każdą ofiarę Mszy św.
[ Komentarz dodany przez: Offca: Nie 05 Lis, 2006 22:49 ]
Łał... to może powinieneś na Oxfordzie wykładać!
raczej proponuję zajrzeć do podręczników od religii z podstawówki
Poza Listopadem można też zyskiwac odpusty zupełne bądź cząstkowe
Wybrane praktyki związane z uzyskaniem odpustu zupełnego:
* Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza - odpust cząstkowy);
* Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik patriarchalnych (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej lub św. Jana na Lateranie) i odmówienie w niej Ojcze nasz i Wierzę:
o w święto tytułu tej bazyliki,
o w jakiekolwiek święto nakazane (np. we Wniebowzięcie NMP),
o raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego;
* Przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) - choćby tylko przez radio lub telewizję;
* Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek;
* Odmówienie modlitwy Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni - odpust cząstkowy);
* Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego;
* Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni;
* Publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia Sercu Jezusowemu O Jezu Najsłodszy w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (w inne dni - odpust cząstkowy);
* Publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (w inne dni - odpust cząstkowy);
* Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem), o ile zostały pobłogosławione przez Papieża (ewentualnie - przez biskupa), po odmówieniu jakiejkolwiek formuły wyznania wiary w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca; jeśli przedmioty były pobłogosławione przez kapłana lub diakona - odpust cząstkowy;
* Przyjęcie Pierwszej Komunii świętej lub pobożne uczestnictwo w takiej uroczystości;
* Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej prymicyjnej;
* Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej z okazji 25-, 50- i 60-lecia kapłaństwa;
* Odmówienie w całości (i bez przerwy) przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami - odpust cząstkowy);
* Jednorazowe nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny;
* Pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej (w Wielki Czwartek) oraz w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); w innym czasie - odpust cząstkowy;
* Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Ciebie Boga wysławiamy (Te Deum) jako podziękowanie za otrzymane łaski w ostatnim dniu roku (w innym czasie, nawet prywatnie - odpust cząstkowy);
* Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (w pozostałe dni, nawet prywatnie - odpust cząstkowy);
* Odprawienie Drogi Krzyżowej po spełnieniu następujących warunków:
o odprawienie przed urzędowo erygowanymi stacjami Drogi Krzyżowej (np. w kościele, na placu przykościelnym);
o musi być 14 krzyżyków;
o rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji);
o wymaga się przechodzenia od jednej stacji do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić); jeśli ktoś z powodu słusznej przyczyny (np. choroby, podróży, zamknięcia kościoła itp.) nie może odprawić Drogi Krzyżowej wg podanych tutaj warunków, zyskuje odpust zupełny po przynajmniej półgodzinnym pobożnym czytaniu lub rozważaniu Męki Chrystusa
* Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto tytułu lub w dniu 2 sierpnia, kiedy to przypada odpust "Porcjunkuli" po odmówieniu Ojcze nasz i Wierzę;
* Nawiedzenie kościoła i ołtarza w dniu nawiedzenia i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę;
* Nawiedzenie kościoła lub kaplicy we wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę;
* W dniach od 1 do 8 listopada za nawiedzenie cmentarza z równoczesną modlitwą za zmarłych - codziennie odpust zupełny, który można ofiarować wyłącznie za zmarłych (za nawiedzenie cmentarza w inne dni - odpust cząstkowy również wyłącznie za zmarłych);
* Nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonników w święto ich założyciela i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę;
* Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc lub w rocznicę swojego chrztu (jeśli przy pomocy innej formuły w innym czasie - odpust cząstkowy)
Ponadto dla Polski zostały zatwierdzone także dwa dodatkowe odpusty zupełne:
* Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski;
* Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:
o w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca)
o w święto tytułu
o w dniu 2 sierpnia (odpust "Porcjunkuli")
o jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania
Odpusty cząstkowe: O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne.
Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego:
1. Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami"
2. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy
3. Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień
Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: Anioł Pański (lub Regina Caeli w Okresie Wielkanocnym); Duszo Chrystusowa; Wierzę w Boga; Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się...); odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych; Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda (Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo); Wieczny odpoczynek; Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia; Pod Twoją obronę; Magnificat; odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych); pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego.
Więcej o odpustach
Oraz tutaj: Chyba jeszcze więcej
[-( raczej proponuję zajrzeć do podręczników od religii z podstawówki
Przykro mi, ale nie posiadam. Nie każdy miał tak mondrego katechetę jak Ciebie. Poza tym... Spytaj te dzieciaki za 10 lat czy będą pamiętały. Podyskutujemy.
Przykro mi, ale nie posiadam. Nie każdy miał tak mondrego katechetę jak Ciebie. Poza tym... Spytaj te dzieciaki za 10 lat czy będą pamiętały. Podyskutujemy.
Fakt. A z Offieczką nie radze teraz wojować, bo ma kobita wiedzę solidną na temat odpustów.
Fakt. A z Offieczką nie radze teraz wojować, bo ma kobita wiedzę solidną na temat odpustów
no tak... teraz już ma...
Jeszcze jedna sprawa. Łącznośc modlitewna z duszami w czyśćcu to nie wszystko. Pozostaje jeszcze sprawa dobra i zła uczynionego przez zmarłych. Zadaniem nas żyjących jest zabieganie o twanie i powiększanie owego dobra, oraz "gaszenie" zła, jakie zainicjować mogli zmarli, nam bliscy.
Zadaniem nas żyjących jest zabieganie o twanie i powiększanie owego dobra, oraz "gaszenie" zła, jakie zainicjować mogli zmarli, nam bliscy.
Czyli odpokutować za grzechy zmarłych z mej rodziny ??
Czyli odpokutować za grzechy zmarłych z mej rodziny ??
NIe. Jeśli już to towarzyszyc duszom pokutującym w czyśćcu.
Ty, ja i każdy inny żyjący chrześcijanin ma obowiązek zadośćuczynić za ewentualne zło zmarłego, który jest ci bliski. Jak równiez powinniśmy zadbać o kultywowanie i powiekszanie dobra, jakie za przyczyna zmarłego zainicjowane zostało.,
Jeśli już to towarzyszyc duszom pokutującym w czyśćcu.
a może byc tak że Bóg wybiera kogoś aby towrzyszył duszom pokutujkącym w szczególny sposob ??
a może byc tak że Bóg wybiera kogoś aby towarzyszył duszom pokutującym w szczególny sposob ??
Któż to wie Ale nie wykluczone, że w ogóle coś takiego może funkcjonować: np poprzez cierpienia, chorobę itp.
Ale nie wykluczone, że w ogóle coś takiego może funkcjonować: np poprzez cierpienia, chorobę itp.
też o tym pomyślałam. Przeciez są osoby które skłonne sa przeżywać cierpienia niewyobrażalne dla zwykłych ludzi w łączności z Chrystusem jako ofiara za dusze zmarłe.
Jeszcze słyszałam, że na mszy podczas Podniesienia, wypowiedzenie słów "Pan mój i Bóg mój" warunkuje nawet odpust zupełny. Czy tak?