UmiĹscy
Mam nadzieje, ze moge tu podzielic sie kazaniem, ktore zostalo mi przeslane przez ksiedza na dzisiejsza uroczystosc. Jezeli to nie jest dozwolone to przepraszam i nie mam nic przeciwko usunieciu tego postu z forum.
UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH – 2005 (ŚWIĘCI NIE PRZEMIJAJĄ Ap 7, 2-4. 9-14; Mt 5, 1-12A)
1. Narodziny świętych dla nieba
są bolesne dla nich i tych co ich znają.
Są cierpieniem długotrwałym i dotkliwym
a potem
zbawieni cieszą się oglądając Pana
w całej jego potężnej prostocie
Piękna, Dobra i Miłosierdzia
a ci co ich znali idą dalej
przez tę łez dolinę
zmagając się ze złem i zwątpieniami (Marek Skwarnicki, Narodziny świętych).
„Radujmy się wszyscy w Panu, obchodząc uroczystość ku czci Wszystkich Świętych. Z ich uroczystości radują się Aniołowie i wychwalają Syna Bożego”. To słowa dzisiejszej antyfony na wejście, w których Kościół oddaje cześć wszystkim świętym „z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków” (Ap 7, 9).
Uroczystość Wszystkich Świętych jest jednym z najbardziej radosnych dni dla chrześcijan. W ciągu roku niemal każdego dnia przypada wspomnienie jednego lub kilku świętych znanych z imienia. Jednak ich liczba jest znacznie większa. Wiele osób doszło do świętości w zupełnym ukryciu. 1 listopada Kościół oddaje chwałę wszystkim świętym, tym oficjalnie uznanym i tym nieznanym z imienia.
2. Oddajemy cześć Wszystkim Świętym, wszystkim zbawionym, którzy używając mądrości wygrali doczesność i wygrali także wieczność. „To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku, i opłukali swe szaty, i wybielili je we krwi Baranka” (Ap 7, 14). Są wśród nich prorocy, męczennicy, święci zakonnicy i zakonnice, rodzice i dzieci, ludzie młodzi i w podeszłym wieku. Ludzie o różnych kolorach skóry, wykształceni i niewykształceni. Trudno ich wszystkich wymienić, bo są ich miliony. Cała historia zbawienia utkana jest z ich istnień, modlitwy i działań.
Dzień 1 listopada przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: powołania do małżeństwa, do kapłaństwa czy zakonu, do życia w samotności, jest powołany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli dar życzliwości Boga. Ponieważ Stwórca powołuje do świętości wszystkich, także każdemu człowiekowi pomaga swą łaską. Każdy otrzymał dar zbawienia, bo Jezus Chrystus złożył ofiarę za wszystkich ludzi. Od każdego z nas jednak zależy, w jakim stopniu przyjmiemy od Boga dar świętości.
3. Świat ciągle zmaga się z chrześcijaństwem, choruje. A w niebie jest jej wielki tłum świętych, którzy pokazują nam drogę do mądrości, drogę ośmiu błogosławieństw. Błogosławieństwa z Kazania na Górze otwierają przed nami nowy wymiar i drogę w naszym codziennym życiu: szukanie i znajdowanie Boga, ukrytego we wszystkich Jego dziełach, w każdym człowieku, we wszystkich wydarzeniach, które nas spotykają.
Święci nie przemijają. Święci żyją świętymi i pragną świętości. Jezus wzywa nas dzisiaj: Nie lękajcie się być świętymi. Uczyńcie, przez swoją codzienność złączoną z Bogiem, swoje życie świętym. „Świętym jest ten, który do tego stopnia jest zauroczony pięknem Boga, i doskonałością jego prawdy, że stopniowo daje się przezeń przemieniać. Dla tego piękna i prawdy gotów jest zrezygnować ze wszystkiego, nawet z siebie samego. Wystarcza mu miłość Boga, której doświadcza w pokornej i bezinteresownej służbie bliźniemu, zwłaszcza tym, którzy nie są w stanie niczym odpłacić” (Benedykt XVI, 28.10.2005).
„Święci - to także ludzie (...)
[którzy] potrafią umierać i nie odchodzić" (ks. Jan Twardowski, Trochę plotek o świętych).
W porządku - ale sądzę, że to lepsze miejsce dla tego tematu.